Kerst 2012. Édouard ontmoet Reda, een kanppe, jonge Kabyl. Hij neemt hem mee naar huis, waar ze een hartstochtelijke liefdesnacht beleven. Dat is voordat de nachtmerrie begint. Reda wordt plotseling gewelddadig, verkracht Édouard en probeert hem zelfs te wurgen…

Thomas Ostermeier, directeur van de Schaubühne in Berlijn, werd gegrepen door Édouard Louis’ tweede autobiografische roman en bewerkte hem samen met de auteur voor zijn theaterproject. Hij behield een aantal literaire technieken van het boek, maar hij voegde er een ’mise en abyme’ aan toe die wordt bereikt met de foto’s die zijn gemaakt door de gsm’s van de acteurs. Die foto’s worden geprojecteerd op een zo goed als leeg toneel, dat tegelijk de flat, het ziekenhuis, het politiebureau, de straat en het appartement van de zus van Édouard verbeeldt. Zo vertelt de regisseur in beelden de kernthema’s van het boek: de overrompeling door woede en pijn; het maatschappelijke geweld en de homofobie; het door Reda ervaren racisme; de wortels van het kwaad.