Op een scène die bedekt is met een dikke laag aarde en baadt in het licht staan 14 dansers – alle verschillend in leeftijd en dansachtergrond.

Gestaag opbouwend naar een wilde climax, vloeien bewegingen van het ene lichaam naar het andere. Het resultaat is een tactiele ervaring die eenzaamheid met fictie deelt: hoe kun je in een groep toch alleen zijn?

Met een veelvoud aan standpunten beschouwt Christian Rizzo de staat van de wereld. Hij kiest heel bewust voor tederheid, en tegen bedreiging. Laat je binnenleiden in dit huis zonder deur, dat met al zijn ramen een uitzicht biedt op een denkbeeldige wereld.