Jérôme Bel zet zijn portretserie van dansers en danseressen verder. In een combinatie van gesproken woord en gedanste solo’s doet deze voorstelling de herinnering aan de choreografe Isadora Duncan en haar visionaire, zelfs revolutionaire, aanpak herleven. Prachtig gebracht door Élisabeth Schwartz, danseres, pedagoge en Duncan specialist, is het werk een reflectie en een manifest ten gunste van de transmissie.