La Chaleur vertrekt vanuit het verlangen om één lichaam te zijn, een koor van velen. Hoe kunnen we tegelijkertijd onszelf en de ander zijn? Door onze stemmen en onze adem met elkaar te verbinden, zegt Madeleine Fournier. Met andere woorden: door te zingen. La Chaleur keert terug naar het Griekse koor, dat muziek en choreografie verenigde. Geïnspireerd door de barokmuziek van Henry Purcell en de figuren van de Muzen, creëert Fournier een vorm tussen opera en experimentele dans in. Spectaculair en toch intiem, viert ze de cyclus van leven en dood, van lichamen die elkaar kruisen, van mensen die warmte doorgeven.