Choreografe, danseres en pedagoge, voltooit Dominique Brun het werk van de componist Sergueï Prokofiev die, met Peter en de Wolf, kinderen – en volwassenen – aanleert om op het gehoor de verschillende instrumenten van een orkest te herkennen door deze te associëren met de personages in zijn muzikaal sprookje : de fluit speelt het motief van de zangvogel, de bas deze van de brommende grootvader, de violen zijn
de jonge held in het verhaal, enzoverder.

Dominique Brun, op haar beurt, identificeert de personages aan de hand van hun bewegingen. De vederlichte danser die continu cirkels draait is uiteraard de vogel, en hij die al springend op de grond stampt is Peter, terwijl het personage dat in stilte door de ruimte glijdt de kat met de fluwelen pootjes is. Zonder er zich van bewust te zijn wordt het publiek een meester in de kunst van het kijken naar, en het omschrijven van beweging in functie van tijd en ruimte, intensiteit en inspanning.

Dit alles zonder ook maar een kruimel te verliezen van het verhaal van Peter, die met de hulp van de vogel erin slaagt de wolf te vangen, aan het einde van een leerrijke, grappige, levendige, en passievolle les.