Nathalie Azoulai's laatste roman, Clic-Clac (P.O.L), vertelt het verhaal van Claire Ganz, een vertederend vrouwelijk personage dat, op zoek naar de waarheid na de dood van haar moeder, besluit een film te maken. Om komaf te maken met haar melodrama en deze mannelijke filmwereld die nooit iets anders laat zien dan vrouwen die eeuwig met liefde zijn overgoten. Een virtuoze benadering van het schrijven door middel van film. Een sterke roman met lades die de romanschrijver gelijktijdig in 2019 publiceerde met de monoloog "En découdre" (P.O.L).

In "En découdre" (P.O.L) vertelt ze het verhaal van een vrouw die een kunstmuseum bezoekt waar nooit iemand naartoe gaat. Ze komt er elke dag en ziet er onvermijdelijk dezelfde museumbewaarder opduiken. "Je bent een mysterie, zonder chic of elegantie, maar je bent een dieper mysterie dan wie dan ook die ik ooit in de zalen heb ontmoet. "Ze spreekt deze museumbewaarder in het geheim toe in de grote zaal. De man is zonder persoonlijkheid, pretentieloos en doet ons denken aan de kleine schrijver van Melville, Bartelby. Ze vraagt zich af wie hij is, hoe hij leeft, wat hij kan horen in de schilderijen die hij bekijkt, hoe hij erin slaagt om verder te gaan...

Nathalie Azoulai is in 1966 geboren in Nanterre en afgestudeerd aan de Ecole Normale Supérieure. Als Franse schrijfster kreeg ze in 2015 de Prix Médicis voor haar roman "Titus n'aimait pas Bérénice", die in de voetsporen treedt van haar verteller Jean Racine. In 2018 publiceerde ze "Les Spectateurs" bij uitgeverij P.O.L., een roman met een complex plot waarin politiek, gezinsleven en Hollywood met elkaar verweven zijn voor de ogen van een jonge tiener die de ballingschap van zijn ouders wil begrijpen om een westerse man te worden. In 2019 publiceerde ze "Clic-Clac", het verhaal van een film die Claire Ganz na de dood van haar moeder wil maken, uitgegeven door P.O.L. Naast de roman schrijft ze ook voor de televisie, met name met regisseur Jean-Xavier de Lestrade ("Parcours meurtrier d'une mère ordinaire: l'affaire Courjault", uitgezonden op Arte in 2009), maar ook voor radio, theater en jeugd, in samenwerking met de bedenker van de film Victoire de Castellane. Ze woont en werkt in Parijs.

Informatie op de website van de Thalie Foundation