Je bent coördinator van WALGA, de Wallonia Game Developers Association. Die brengt de actoren van de Waalse gamingsector met elkaar in contact en promoot de gamingcultuur. WALGA vertegenwoordigt ook de gamingsector ten aanzien van de economische actoren en de overheid. Wat zijn voor jou de pijlers van een beleid voor de ontwikkeling van videogames in België?

Opleiding is de eerste pijler. Wie videogameontwikkelaar wil worden, kan in Wallonië een opleiding volgen aan uitstekende scholen zoals de HEAJ in Namen, de HEHLa in Bergen en centra die kwalificerende opleidingen aanbieden in samenwerking met bedrijven uit de gamingsector. Wat e-sport betreft, ontbreekt het voorlopig nog aan echte opleidingen. Activit-e is een vereniging met een pioniersrol op dat vlak. Sinds 2018 organiseren ze stages voor spelers die professional willen worden.

In samenwerking met Walga en met de steun van het Waals Gewest is er een opleidingsprogramma voor alle technische beroepen tot stand aan het komen waarbij een beroep gedaan wordt op lokale partners zoals Technocité in Bergen.

Financiering is de tweede pijler. Die is onmisbaar voor de ontwikkeling van de bedrijven binnen de sector. Doordat deze industrie nog in kinderschoenen staat in Wallonië en door de specifieke economische modellen is klassieke financiering geen optie. Walga's rol bestaat erin te informeren en investeringsstructuren aan elkaar te koppelen, te helpen bij het creëren van specifieke financieringsinstrumenten, overheidsstructuren te begeleiden wat betreft het soort steun voor creatie en ontwikkeling en de projecthouders ook te begeleiden bij het opstellen van hun financieringsdossier, zodat ze een maximale kans krijgen om tegemoet te komen aan de verwachtingen van investeerders.

De derde pijler, tot slot, is promotie. Dankzij de steun van het Awex op internationaal niveau kunnen de projecthouders deelnemen aan de grootste beurzen wereldwijd. Walga organiseert ook deelnames aan buitenlandse conferenties, vooral in Frankrijk voor e-sport, waar de industrie al veel verder staat.

De Franse en Belgische gamingsectoren zijn uitermate dynamisch en creatief. Welke initiatieven en welke partnerships bestaan er tussen Franse en Belgische ontwikkelaars? Welke projecten zijn voortgekomen uit die samenwerkingen? 

Voorbeelden van coproducties tussen studio's uit beide landen zijn er nauwelijks. België kampt namelijk met een structureel tekort aan financiering en met een concurrentiële handicap op het vlak van fiscale steun en incentives voor het ontwikkelen van videogames. Franse videogameontwikkelaars kunnen al vele jaren op steun rekenen via het Centre National du Cinéma en een fiscaal instrument: het belastingkrediet. In België probeert men al 5 jaar de audiovisuele Tax Shelter uitgebreid te krijgen naar de gamingsector. Er kwam de voorbije maanden schot in het dossier en het mechanisme zou volgend jaar in werking kunnen treden. Dankzij een dergelijk financieel evenwicht tussen beide landen, maar ook met andere landen in Europa, kunnen er coproducties ontstaan zoals het geval is in andere audiovisuele sectoren.  

Van 5 oktober tot 6 november wordt het 2021 League of Legends World Championship gehouden. Een van de drie Europese teams die zich kwalificeerden voor dit internationale kampioenschap, dat erg gerenommeerd is binnen de e-sport, is Fnatic, dat twee Franse leden en één Belgisch lid telt. Welke rol is er voor e-sport weggelegd in de huidige videogamesector en wat zijn de sociale, economische en technologische uitdagingen van de ontwikkeling van deze nieuwe tak binnen de videogamesector?

De e-sportsector kent al een aantal jaren een groei met dubbele cijfers, maar heeft desondanks wereldwijd de kaap van 1 miljard dollar omzet nog niet bereikt, terwijl de verkoop van videospellen goed is voor 175 miljard dollar. 
 
Wereldwijd is Frankrijk een bescheiden speler qua activiteitsniveau, maar het is wel een van de grootste spelers binnen Europa, met een geraamde omzet van 50 miljoen euro in 2019. Ter vergelijking: de omzet in Spanje bedraagt 27 miljoen euro en die in het Verenigd Koninkrijk 71 miljoen, zo blijkt uit de meest recente economische studies over het Europese ecosysteem. In België vond er nog geen becijferde studie plaats, maar de sector hinkt achterop in vergelijking met de grote Europese landen.

De sector krijgt structuur op nationaal niveau en tekent bemoedigende cijfers op qua tewerkstelling met het oog op de toekomst. In 2019 ging het in Frankrijk om 645 jobs (VTE's), 189 professionele gamers en een omvangrijke verenigingssector, die, om een blijvende rol te verwerven, nood heeft aan omkadering en gestructureerder moet worden. Bron: AFJV  

Naar het voorbeeld van videogameontwikkelaars is het een must om te investeren in opleiding, niet alleen de opleiding van talentvolle spelers, maar ook in opleidingen voor de vele e-sportberoepen, of die nu verband houden met de spelers (coaches, managers, ...), events (organisatoren, casters, admins, ...) of technieken (streamingregie, computer graphics, community management, ...). 

De neiging is om louter oog te hebben voor de professionele spelers, die de top van de piramide vormen, maar er is een hele basis van duizenden amateurspelers die nood hebben aan een omkadering om ze te beschermen tegen mogelijke excessen (schooluitval, ongezond eetpatroon).

Door dat soort omkadering zal het mogelijk worden om talent te ontdekken en dat talent op weg te helpen naar een eventuele professionele loopbaan, zoals in eender welke sport. 

Er is ook potentieel voor investeringen in start-ups die innovatieve oplossingen en toepassingen met commercieel potentieel aanbieden. Het blijft voorlopig nog steeds zoeken naar het geknipte businessmodel, zelfs op internationaal vlak. Zo halen de grootste teams zoals Fnatic jaarlijks miljoenen aan investeringen op, maar verliezen ze er evenveel.