Kunnen we de exponentiële groei van technologie zien als een hoopvol teken voor de evolutie van het leven en de mensheid zelf? Onze wereld staat vandaag voor grote uitdagingen: klimaatverandering, bevolkingsexplosie, uitputting van natuurlijke grondstoffen, het uitsterven van beschermde diersoorten....

Het tijdperk van de Artificial Intelligence kondigt grote veranderingen aan; op vele gebieden overtreft AI reeds de menselijke capaciteiten. Heeft de mens een monster gebaard dat hem zal verslinden of juist een bondgenoot gecreëerd die de problemen zou kunnen oplossen van een wereld die door de jaren heen steeds complexer is geworden?

Hoe kan het dat ondanks het feit dan onze kennis en observatietechnieken van alle levende wezens een ongekend niveau hebben bereikt, we als mensheid toch lijken te volharden in de vernietiging van onze ecosystemen? Dit misbruik – oorzaak van het Antropoceen- heeft een angstwekkend klimaat geschapen dat voer geeft aan doemdenkers en de opkomst van complottheorieën, waardoor ons heden een futuristische dystopie- uitstraling krijgt.

De fascinerende kracht van technologie die via de vervorming van de sociale netwerken en design wordt uitgeoefend, neemt een steeds groter deel van onze menselijke aandacht in beslag en wordt tegelijkertijd een soort van geheugenprothese en het verlengstuk van ons lichaam en bewustzijn.

De werken die gepresenteerd worden bij iMAL zijn geïnteresseerd in de complexe evolutie van de relaties die de mens en machine met elkaar verbinden en in de manier waarop zij elkaar beïnvloeden en voeden.