Het veranderende oeuvre van Marc Buchy ontsnapt aan de traditionele categorieën van de kunstgeschiedenis. Zelden zijn zijn kunstwerken objecten, en zijn het geen grote prestaties in de strikte zin van het woord. Ten nadele van andere, meer "klassieke" tentoonstellingen, kiest de artiest er over het algemeen voor om de gewoontes van de bezoeker en van de kunstinstelling die hem ontvangt, te verstoren. 

Ter gelegenheid van zijn tentoonstelling in BPS22 schiep Marc Buchy een aantal bewegingen en protocols, die de mechanische stappen onderzoeken van het kijken naar een maatschappij, waar nieuwe technologieën zowel de kijkwijze als de gedragingen van elkeen trachten te veranderen. Doordat hij de bezoeker en het team van het museum aan een ooggymnastiek onderwerpt om hun zicht te verbeteren, wordt het oog, volgens de artiest, een mogelijke machine. De modus operandi van zakelijke en marketingsectoren worden gewijzigd om zo nieuwe, maar ook geforceerde inzichten te doen ontstaan. Ironisch genoeg gaat Marc Buchy zelfs zo ver dat hij het bewakingssysteem van het museum in de luren legt, en neemt hij de taak over om op de instelling en de kunstwerken die het bevat, te bewaken. Hij plaatst zich hierbij vrijwillig in de huid van een bezoeker van de instelling.

Deze tentoonstelling kadert in de Watch This Space #10 - Biënnale voor jongeren, creatie van het grensoverschrijdende netwerk van hedendaagse kunst 50° noord.

Te gelijker tijd met zijn tentoonstelling in het BPS22, presenteert Marc Buchy tijdens de Europese Dagen van het Patrimonium van 13 tot 15 september 2019, een nieuw oeuvre in het FRAC Grand Large van Duinkerke.