Open Skies is een tentoonstelling die de steeds luidere roep om transparantie in de samenleving in vraag stelt. Zeven kunstenaars verkennen in deze tentoonstelling onze openbare en privéruimtes van vermeende vrijheid.

Transparantie komt met vergaande eisen: geef je bloot, maak je identiteit bekend en pas je aan; ruil intimiteit en authenticiteit voor controle, winst of veiligheid. Transparant worden de dingen als ze hun ambivalentie verliezen, wat op sommige gebieden kan gezien worden als een goede zaak. In de kern van het menselijk leven kan echter niemand transparant zijn; zelfs niet voor zichzelf. In zijn manifest De transparante samenleving houdt de filosoof Byung-Chul Han daarom een pleidooi voor mysterie, schijn en nuance als vormen van verzet.

Open Skies gaat nader in op de manieren waarop deze kunstenaars omgaan met een cultuur van verkooppraatjes, intentieverklaringen en het vergaren van likes op sociale media. In plaats daarvan kiezen ze voor een ambigu spel met maskers en codes, projecties en fantasieën, op het snijvlak van taal, populaire cultuur en technologie. 

De titel van de tentoonstelling doet denken aan de typische afbeeldingen die als digitale schermbeveiligers of in advertenties worden gebruikt om de ogenschijnlijk immateriële ‘clouds’ van onze computernetwerken op te roepen (die ons al dan niet in positieve zin verbinden). Open Skies is daarnaast ook de naam van een verdrag tussen de NAVO-lidstaten om wederzijds het luchtruim open te stellen om bewakingsbeelden te mogen maken. Zo blijkt dat de heldere lucht boven onze hoofden veel geheimen herbergt en strenger geregeld is dan het blote oog kan waarnemen.

Met: Luiza Crosman, Helen Dowling, Toon Fibbe, Naïmé Perrette, Leander Schönweger, Emmanuel Van der Auwera & Jelena Vanoverbeek